Dierentuin Buenos Aires
Onlangs heb ik opnieuw als gids een reis gemaakt met Wereldcontact. Deze keer ging ik op pad naar een plek in de wereld waar ik nog nooit eerder een voetstap had gezet.
Na een lange vliegreis van ruim veertien uur komen wij aan in Buenos Aires, dit is een enorme stad met miljoenen inwoners. In de architectuur zie ik veel Parijse invloeden, zoals prachtige parken met beeldengroepen die vaak met een politiek verleden te maken hebben, maar in een prima staat van onderhoud zijn. Een deel van het oude havengebied is een yuppenwijk geworden, in een ander deel draait alles om de voetbalclub BOCA. Deze hele wijk heeft de kleuren geel/blauw en alles doet denken aan oude tijden. Ik zie veel golfplatendaken, tango op straat en ambachtelijke kunst voor weinig pesos. De taal is wel een obstakel, er zijn weinig Engels sprekende Argentijnen en zoals in iedere grote stad is ook zakkenrollen een probleem.
Een echtpaar uit mijn groep werd hier het slachtoffer van en raakte daarbij het paspoort en dergelijke kwijt. Wij zijn op doorreis naar Antarctica, dus moet er speciaal uit Washington een document komen en dit kost veel tijd.
Tijdens mijn bezoek aan deze stad, heb ik uiteraard ook de dierentuin bezocht. Het is een klassieke tuin uit 1900 met veel kleine verblijven en voor zo’n land vind ik de collectie ook wat minimaal. Wat het meest opvalt, is dat je hier alle dieren mag voeren behalve de giraffe. Bij een aantal hoefdieren is hier zelfs een speciaal gootje voor gemaakt. Je kunt je misschien iets voorstellen van het gedrag van deze dieren; het zijn ras bedelaars geworden.
De Zuid-Amerikaanse dieren zijn goed vertegenwoordigd: zo lopen er mara’s rond en zie ik overal tientallen beverratten opduiken. Het park ligt overigens in het groene gedeelte van de stad en daardoor is er een prachtig bomenbestand in het park en daarbuiten. Op zondag zoeken vele duizenden mensen hun vertier in het goed en mooi onderhouden stadspark. Zelf geniet ik ook van het prachtige groen en bereid mij voor op mijn nieuwe avontuur.
Voor een uitgebreid verslag van de aanloop naar de Zuidpool kunt u kijken op de Ongebaande Paden site.
