Met mijn moeder (96 jaar) raak ik aan de praat over de huisdieren van mijn jeugd. Het verbaast mij dat zij met stelligheid vertelt dat mijn eerste huisdier een schildpad was, terwijl ik dacht aan een tamme kraai. De schildpad uit mijn jeugd moet ongetwijfeld één van de Europese landschildpaddensoorten zijn geweest die te koop waren.
Tegenwoordig mag het houden van de meeste schildpadsoorten uitdrukkelijk alleen met een vergunning, want vroeger werden deze dieren in veel gevallen jarenlang onder niet juiste omstandigheden gehouden. Zo waren veel eigenaren bijvoorbeeld niet op de hoogte dat deze reptielen in winterslaap gaan. Ik vermoed dat er veel van deze dieren voor dood in de vuilnisbak zijn gegooid. Een voorbeeld van enkele jaren geleden waarmee het wel goed ging, was de schildpad van Henk Westbroek. Zijn dier overleefde alles, maar Henk had er dan weer geen vergunning voor…
In ons park hebben we jarenlang een bijdrage geleverd aan de instandhouding van de Europese schildpaddenpopulatie onder leiding van de nu gepensioneerde hoofdverzorger Adrie van Zanten. Deze exoten waren zijn speciale hobby in zijn dagelijks werk. We hebben tientallen eieren uitgebroed in de couveuse en de jonge schildpadjes beschikbaar gesteld om weer in Frankrijk uit te zetten.
Momenteel hebben wij vier soorten in ons park, waaronder de Mccords slangenhalsschildpad. Dit dier is één van de zeldzaamste ter wereld en in het wild volledig uitgestorven.
In dierentuinen leven er in het totaal nog iets meer dan honderd. Met dit soort hebben wij ook gekweekt.
Verder leven er in ons park de reuzenschildpadden, de klapborstschildpadden en de Egyptische landschildpadden.
Al deze soorten zijn wereldwijd bedreigd, omdat hun biotoop wordt vernietigd en vooral vervuild. Helaas zijn zij niet de enige bedreigde soorten. Van de grote zeeschildpadden worden de eieren opgegraven voor menselijke consumptie en de schilden als beschilderd souvenir verkocht. De verkoop van de waterschildpadjes die tot enkele jaren terug als huisdiertje in tuincentra werden verkocht, is gelukkig opgehouden. Toch zijn er in Amerikaanse staten nog steeds enorme schildpadboerderijen waar honderdduizenden eieren worden gelegd die worden verkocht als delicatesse aan China. Dit vind ik onbegrijpelijk.
