Om vier uur vanmorgen zijn wij opgestaan en na het ontbijt in een landrover gestapt. Ik bevind me nog steeds als reisbegeleider in Oost-Afrika en vandaag maken wij een tocht van drie uur richting het jungle gebied Kibale. Aangekomen krijgen wij eerst een gedegen instructie van de lokale gids. Hij vertelt ons wat wij wel of niet mogen doen; niet eten, niet plassen, niets weggooien, wel voldoende water meenemen, wel bij elkaar blijven, in een lijn lopen en vooral niet achterblijven.
Dan begint de wandeling. Een dicht bladerdek neemt veel van het licht weg, maar zorgt ook voor fijne schaduw. De hoge luchtvochtigheidsgraad zorgt er echter voor dat ik binnen enkele minuten kletsnat ben van de transpiratie. Wij zien franjeapen die met hun lange staarten door de bomen wegschieten en veel pootafdrukken in de modder van olifanten. Eerlijk gezegd zit ik er niet op te wachten om deze reuzen onder deze omstandigheden tegen te komen…
Plotseling moesten we stilstaan en naar boven kijken en ja hoor; een hele chimpanseefamilie lag uit te rusten in de bomen. Hoe langer je keek, hoe meer je er ontdekte. Voor mij persoonlijk was dit werkelijk een emotioneel moment. Ik heb mijn hele leven gewerkt met chimpansees en dan is het fantastisch om dit in het wild te aanschouwen. Even later komen zij ook nog naar benden en lopen op enkele meters voor ons uit terwijl zij rustig kauwen op wat groen. Een grote man laat even duidelijk zien dat hij hier wat te vertellen heeft. Ik zie het echte imponeergedrag wat ik ook van onze Mike herken. Het gedrag is absoluut niet gericht tegen ons als bezoekers, maar een vrouwtje in oestrus heeft zijn aandacht getrokken. Hij trekt wat boompjes uit het groen en geeft een fikse roffel op de bomen en verdween weer uit het zicht.
Wat later horen we heel dichtbij een aantal dieren elkaar toeroepen. Dat geluid uit de jungle is een machtige ervaring. De gids verklaart dat een chimpenfamilie een boom met veel vruchten gevonden heeft en dat aan de ander chimps deelt. Het blijven voorbeeld-dieren.
