Tijdens mijn reis in Afrika kom ik bijna dagelijks de gevlekte hyena tegen. Dit dier heeft mijn speciale belangstelling en daarom is het één groot feest om hyena’s voorbij te zien komen. Ik zie hen in het veld, even later loopt er een zestal jongen langs de weg en ik zie een groepje sjorrend aan een buffelpoot. Het zijn stuk voor stuk prachtige beelden.
Ik durf met zekerheid te zeggen dat de poot een gestolen prooi is geweest, waarschijnlijk afgepakt van een leeuwengroep. Dit is vast niet de eerste keer dat deze gevlekte jager iets heeft gestolen en al helemaal niet de laatste. Hyena’s staan bekend als aaseter, maar dat is eigenlijk niet helemaal waar. Natuurlijk is het stelen van prooien een handige, luie oplossing, maar hyena’s jagen ook zelf. Toch zien wij dit minder vaak dan het steelgedrag.
Ergens op een stille route achteraf heeft een luipaard een impala geslagen. In een poging de buit veilig te stellen, klimt het dier haastig in een boom. Een vijftal hyena’s staat in zijn nek te hijgen en hopen mee te kunnen genieten van de vangst. Het luipaard krijgt de prooi niet boven en slechts een enkele seconde later trekken vijf hyenakaken het karkas aan stukken. Met veel gegrom, gehuil en gekraak, is de buit in enkele minuten verdeeld. Er blijken nog meer dieren geïnteresseerd te zijn in dit hapje. Twintig gieren wachten geduldig af of er ook voor hen wat overblijft. Zij willen geen risico lopen om zelf tussen de hyenakaken te verdwijnen, maar toch komen zij steeds dichterbij.
De hyena heeft zeer sterke, korte kaken waarmee hij botten en een taaie huid makkelijk kan verorberen. Impala’s in Afrika vallen vaker ten prooi aan hyena’s, luipaarden en andere jagers. Op het moment hebben zij duizenden jongen van enkele weken oud en beginnen er kleuterklasjes te ontstaan. De jongen rennen en springen aan één stuk door als oefening om in tijd van nood te kunnen ontsnappen. Zij groeien op in het gezelschap van zebra’s, gnoes en honderden bavianen. De vier diersoorten voegen zich vaker samen, want zo zijn zij beter beschermd tegen de continue dreiging in het wild.